Gdzie się podziały krowy Szeryfa?
Nie uwierzycie co się dziś wydarzyło.??!! Jeśli jesteście ciekawi, czytajcie do samego końca. Z zagrody Szeryfa zniknęło bydło. Nie mieliśmy pojęcia co się stało. Dostaliśmy od niego tajną informację, a żeby nikt nie przejął wiadomości, każda szóstka dostała inny szyfr. MA-LI-NO-WE-BU-TY, KO-NI-EC-MA-TU-RY, PO-LI-TY-KA-RE-NU I MO-TY-LE-CU-DA-KI – rozwiązane wzorowo. Nasze zadanie polegało na zdobyciu informacji, gdzie zostały uwięzione ukochane krówki Szeryfa.
Wyruszyliśmy więc ku nowej przygodzie do Parku Doliny Białej Przemszy, którego nazywamy “Parkiem Bobra Sławka”
Kowbojem być, fajna sprawa!
Zabawa trwa w najlepsze. Dziś na zbiórce było czyste szaleństwo. Mamy konie, więc teraz czas na kapelusze. Farby w ruch i do roboty. Powstały prawdziwe dzieła sztuki. Jak farby to i wspaniała zabawa, pędzle czasami malują same, a to co wyrabiają nie mieści się w głowie. Nie obyło się więc bez “ratowania munduru”. Uff na szczęście się udało.
To jednak nie koniec atrakcji…
Wszyscy mają konia, mam i ja!
Nowe, szalone przygody przed nami. Dostaliśmy od Szeryfa wiadomość, iż musimy zrobić sobie konia. Każdy starał się jak najlepiej potrafił. Mieliśmy przygotowane końskie łby, które malowaliśmy farbami. Oczywiście nie mogło zabraknąć końskich kolorowych grzyw z bibuły. Druhny odcinały nam kawałki, a naszym zadaniem było jest odpowiednio naciąć, by przypominały grzywę.
Magia wody
Kolejne dwie zbiórki za nami. Uwierzcie działo się dużo. W zeszłym tygodniu mieliśmy gości na zbiórce. Uchylimy rąbek tajemnicy – bawiliśmy się wspaniale. Łowiliśmy korkowe ryby, tworzyliśmy niesamowite obrazki. Każdy dostał jakąś część i malował wg swojego pomysłu, kolejnym krokiem do sukcesu było odnaleźć “ekipę”, dzięki której stworzymy całość. Poszło całkiem nieźle. Uczyliśmy się też pląsać w języku naszych gości. Niedźwiadek brzmi bosko. Reszta pozostaje tajemnicą, skrytą głęboko w naszych sercach.
Jako Obrońcy czystej wody, wybraliśmy się na zwiad nad pobliską rzekę. Lubimy naszą zuchów, jednak wyjścia na świeże powietrze przynoszą nam ogromną frajdę.
Chce mi się pić – pierwsza zbiórka po feriach…
Ferie się skończyły, a co za tym idzie – wracamy na zbiórkę. Rozmawialiśmy o wodzie, dlaczego jest dla nas taka ważna. Jaki ma kolor, smak, do czego tak naprawdę jest nam potrzebna. Dlaczego powinniśmy ją szanować i nie marnować.
Mieszaliśmy wodę z farbami, by uzyskać “nazwy przecudnej urody” błękit morza, leśne jezioro, górski potok czy duża rzeka. Nie mogło się obyć bez wylania wody z kubków, bo jak wiemy jest to płyn a do tego troszkę niesforny i lubi robić to, co chce. Jednak szybko ją okiełznaliśmy – wystarczyło trochę papierowego ręcznika.
5 latek za nami…
5 lat temu Gromada “Złote Duszki” rozpoczęła swoją zuchową przygodę. 30 stycznia 2017 r. o godzinie 17.17 rozpoczęła się pierwsza zbiórka. Dzień po feriach nie przyniósł rewelacyjnej frekwencji, jednak trzy super dziewczynki uczestniczyły w naszym duszkowym spotkaniu. Roksana, Klaudia i Ania, która kontynuuje przygodę na harcerskim szlaku.
Z tygodnia na tydzień przybywało uśmiechniętych dzieciaków, które chciały poznać smak zuchowego życia. Serce rosło z każdą zbiórką.
Tajemniczy wieczór w zamku Złotych Duszków
Ostatnia zbiórka Złotych Duszków była niesamowitym przeżyciem dla nowych zuchów. Podział na zespoły, gdzie każdy miał inną ważną misję do wykonania. Dh. Julia przejęła tych, dla których ten wieczór miał być wyjątkowy (by niczego nie podejrzewali). Pomoc zuchów (tych, co już wiedzą) była nieoceniona. Z uśmiechem
i w ciszy (by się nie ujawnić) układali napis ZUCH. Nadeszła chwila, gdy zabrzmiał dźwięk gitary…
Mianowania w “Złotych Duszkach”
Na wysokich obrotach pracujemy,
nie tylko zabawa – dobrze o tym wiemy.
Na nowe wyzwania jesteśmy gotowi,
pomóc nam w tym mogą SZÓSTKOWI.
Podjęły wspólnie decyzję zuszki:
Słoneczne, Wesołe, Super i Hiper Duszki,
takie szóstki mamy w tym roku,
a „szefami” przy ich boku…
…Będą Oliwia, Gosia, Staś i Kuba,
z nimi każde zadanie wykonać się uda.
To jednak nie koniec dobrych wiadomości,
Sprawiła nam swą decyzją bardzo dużo radości.
Dh. och. Julia naszą przyboczną została,
Bardzo się cieszy kadra i gromada cała.
Gratulacje dla mianowanych, a na koniec dodam:
Niechaj będzie to dla Was i dla nas wspaniała przygoda!
Smerfowa telewizja i inne przygody
Czwarte spotkanie ze smerfami odbyło się w godzinach nocnych, czyli filmowisko.
Oczywiście, jak na zuchy przystało spotkaliśmy się w mundurach, krótka zuchowa musztra jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Aby przenieść się do smerfowej krainy – ubraliśmy niebieskie koszulki i… robiliśmy smerfne gniotki. Frajdy co niemiara, mnóstwo mąki ziemniaczanej wkoło, jednak nikt nie marudził 🙂 Było smerfastycznie. Oczywiście był czas na posiłek – rodzice stanęli na wysokości zadania – zapewniając nam picie i jedzenie. OMG, ale tego było…
Ząbki umyte, więc czas na oglądanie filmu. Cudowny czas – nikogo nie zraziło spanie na karimacie, przecież mieliśmy ciepłe śpiworki :).
Rano rozległa się przecudowna melodia:
“Hej miśki – czas wstać! Jak można tak spać?
Wasz sen już całe wieki trwa. No wstawać mi, raz, dwa!
Było nam bardzo smutno, że musieliśmy kończyć naszą przygodę, jednak za dwa dni spotkaliśmy się znów. A wtedy…To była dopiero przygoda… Spędziliśmy ten czas na dworze – jeździliśmy na deskorolkach, biegaliśmy slalomem, rzucaliśmy do celu, skakaliśmy na skakankach i wiele innych szaleństw.
Niestety najlepsza zabawa kiedyś się kończy… Tak i my musieliśmy udać się do zuchówki, gdzie czekało nas jeszcze jedno zadanie – zrobienie smerfowej czapki, by by pożegnać się ze smerfami. Nieoczekiwanie odwiedziła nas Sasetka, która wręczyła nam sprawność Smerfa.
Smerf naszym przyjacielem jest
Na kolejnych dwóch zbiórkach czas nam upłynął niezwykle szybko. Robiliśmy Wioskę Smerfów z kubeczków oraz lepiliśmy ich mieszkańców z plasteliny. Każdy z nas wybrał sobie smerfa, którego najbardziej lubi, za wykonane zdanie otrzymaliśmy nagrodę – smerfowe pianki 🙂 By zachować higienę, do jedzenia używaliśmy wykałaczek. To była niezła zabawa, udało nam się “obrócić” 5 razy 🙂
Poznaliśmy opowieść o Magicznym Kamieniu Smerfów, który spełniał życzenia – fajnie by było taki mieć 🙂
Nie mogło zabraknąć pląsów – ruch jest wpisany w nasze zbiórki… Dużo frajdy sprawiła nam nauka szyfru CZEKOLADKA. Naszym pierwszym zadaniem było zaszyfrować swoje imię, a gdy już go opanowaliśmy – odczytywaliśmy wiadomość od Papy Smerfa – kolejny punkt Prawa Zucha.
